Ansızın gelir düşünceler
Zaman çöplüğünde savrulmuş, anı
kalıntılarının esiri olmaktan öteye geçmek isterdim; melankolinin dibini
sıyırmak yerine, sebepsiz mutluluğa erişmek bazen de… Geçmeyen zamanı geçebilir
kılabilmenin, ütopik hayaliyle yanıp tutuşmaktan arda kalan zamanlarda; nefes
almak dışında yaşam belirtisi göstermek, bugünlerimi yıpratan düşsel karmaşaya
son verebilmek isterdim mesela. “Hayat sürprizlerle doludur” yalanıyla
kandırılmış bir bedenin sahip olduğu umuda erişebilmek, geleceğe dair hayal kurabilmek
isterdim.
Peki siz ne isterdiniz?
Cevabın bir önemi yok aslında. Herkesin
hayattan bazı beklentileri var, gerçekleşmesini beklediği, beklerken yorgun
düşüp umutsuzluğa kapıldığı. Yusuf Atılgan‘ın da dediği gibi:
"Konuşmam yetmiyormuş gibi düşünmeye de başladım. En kötüsü buydu.
Çoğu insanlar gibi düşünmeden konuşsaydım kimse bir şey demeyecekti ama ben
düşündüğümü söylemeye kalktım." (* Aylak Adam
kitabından)
Yorumlar
Yorum Gönder