Yeni doğan her birey, yeni bir umuttur

“ Sıkıcı hayatlar ” tiyatrosunun tek perdelik oyunu için hazırlıklar yapılıyordu. Oyuncular, ışık şefi, figüranlar ve aklınıza gelen tüm sahne personeli hali hazırda bekliyordu. Başrol oyuncusunun yerini alması ile tüm hazırlıklar tamamlanmıştı. Ana karakterin heyecanı gözlerinden okunuyordu. Yönetmen geldi ve onu sakinleştirmek adına birkaç cümle döküldü dudaklarından. Derin derin nefes almasını ve 10’a kadar saymasını söyledi.

-          Bir, iki, üç, dört, beş, al…

Derin bir uykuya geçen başrol oyuncusunun, bundan sonra olacaklardan haberi olmayacaktı, yani bir süreliğine. Yönetmen bağırdı:

-          Herkes hazırsa başlayalım, neşter!

Yardımcı oyunculardan biri, yönetmenin avcuna bırakıverdi neşteri. Sayısını kendisinin bile hatırlamadığı bu sahneyi, pek çok defa görmüştü usta yönetmen. Bir diğer ana karakter, başrol oyuncusunun elini hiç bırakmadı bu sahne yaşanırken. Bütün ekip canlandırdığı karaktere bürünmüş, ustaca sergiliyordu rollerini. Akrebin yelkovanla yaptığı dansla birlikte, oyunun finali yaklaşıyordu ve ellerini çabuk tutması gerekiyordu ekibin, söylenmemiş birkaç cümle kalmıştı sadece.Ellerinize sağlık diyen gözlerle ekibini selamladı usta yönetmen. Rol sırası gelen toy delikanlı, tüm ihtişamıyla, hayat sahnesindeki ilk repliğini haykırdı:

-          Temizleyin şurayı, ben geldim mına koyim.

Başı gözü kan içinde olan toy delikanlı, figüranların onu temizlemesi ile kendine gelmişti. Oyunun finalinden önce, akrebin yelkovan ile son dansını yapmasının ardından, başrol oyuncusu kendine gelmişti. Gözlerini açtığında, kucağında onun uyanmasını bekleyen toy delikanlıyı gördü. Yaşadığı mutluluk, paha biçilemezdi onun için. Toy delikanlının, son cümleleri yankılandı tiyatro salonunda:

“ Bütün bebekler gibi bende altımı pisleteceğim, gece uykusunu mumla arayacaksınız, her ağladığımda “ acaba şimdi neyi var? ” sorusu kafanızı kurcalayacak. Yemek yeme zamanlarım geldiğinde, lojistik şirketi sahibi gibi, bütün kamyonlarınızı, ufacık ağzıma sokuşturacaksınız. Türlü sıkıntılar açacağım başınıza; gecenin bir yarısında sıcacık yatağınızı bırakıp, beni doktora götürdüğünüz, endişe içinde beklediğiniz zamanlarınız olacak. Sizden tek ricam “sıkıcı hayatlar” tiyatrosunda başlayan, hayat sahnesi ile devam edecek olan bu süreçte beni hayata hazırlamanız. Tadını çıkartın, en güzel yıllarımı sizinle paylaşacağım. ”

-          Perde sonu   -