Mutluluğu kabuğuyla tüketin

Boş kaldığım zamanlarım var benimde, herkes gibi. Anılar denizinde, pusulası olmayan bir denizciden farkımın olmadığı zamanlar. Bu gibi durumlarda yeni yeni meşgaleler buluyorum kendime; bazen sayfalarında kaybolduğum, hevesle alınmış yeni yetme bir kitap, kimi zaman bilinçaltımdan ok gibi fırlayıp, önüme düşen yaşanmışlıklarımın kırık hedef tahtası, ara sıra da hedefi on ikiden tutturamadığım, toyluk zamanlarımın keşkeleri ve amaları çıka gelir karşıma. Seçim yapmak zordur; hele ki ruh halim, orta şekerli türk kahvesinin “ortası” gibi ayaklar altında ezilmiş ise..

Geçmişe çekilen çizginin, olmak istemediğim tarafında hapsolmuş gibi hissettiğim oluyor. Size de olmaz mı? Cevabınız hayır ise düşük fraksiyondaki “mutlu insanlar” kategorisine girdiniz, tebrikler. Mutlu dediysem, söz gelimi bir mutluluk değil bu; bütün hücrelerin birbirini serotonin ile yıkadığı içselliğin, dışa vurumundan bahsediyorum.

“ Gerçek mutluluğu tatmamış bir insanlığa, imitasyon hayatlar sürdürdüğünü söylemek komik gelebilir; ta ki doğru tercihlerin meyvesini toplayana kadar.

   - Çekirdekleri de faydalıymış ve en önemlisi : kabuğuyla tüketin ”