Vazgeçmeyi Bilmek
Paydası
sıfır olan ikili ilişkilerde, eşitlik sağlamaya çalışmak gibiydi seni yaşamak.
Dengelemeye çalışmak anlamsızdı, sende bir belirsizlik hali kol gezerken;
yeşertmeye çalıştığım bütün umut fidanlarının, tek tek kuruduğunu izledim uzun
bir süre. Daha yakından bakınca, netleşmeye başladı büyük resmimiz.
Yaşanılanlar küçük ve önemsiz gibi görünse de; bir araya geldiğinde gittikçe
belirgin bir hal alan, büyük resmi temsil ediyordu. Varsayımlar üzerine gelecek
planları yapmak, ütopik bir dünyanın hayalini yaşamaktan öteye geçmezdi; bunun
bilincine varmak için zaman geçmesi gerekiyordu sadece. Adına tecrübe kazanmak
mı dersin orasını bilmiyorum, kazanıyorduk bir şeyler. Mutluluklar bizi kâra
geçirirken; anlayıştan uzak, ego merkezli hâl ve hareketlerin sonucu olan
tartışmalar ise zarara uğratıyordu.
Hayal kırıklığının dibini sıyırmak pahasına, tüm
realitelere rest çekip; bir düşün peşinden koşan toy bir delikanlıyla aynı sona
çıkan bu yolda, devam etmeli miyim?
Yoksa boşlukta sallanan ellerimin, mutluluğu başka tenlerle aramasına
izin mi vermeliyim…
Yorumlar
Yorum Gönder